Ginette DUTERTRE

Aigas hugitivas de l’Ador…

Que cantam « la Dacquoise » dab la langor

Deus caps qui se balançan en cadéncia…

Cantar ensemble qu’es ua joiciencia.

Musica tendra e mòts tan doçs,

Bròlhs soviéners deus amoros :

Aqueths vielhs aires que s’an berçat,

Aigas hiutivas deu passat…

Un clar de lua sus l’Ador

E torns de dança dab ardor :

Cuan am aushut de tendressa :

Aigas hiutivas de joenessa…

Un nini vadut de la nueit !

« Hetz doçament ! Hesquitz pas bruit ! »

L’aviéner qu’es plenh d’esperança :

Aigas hiutivas de l’enfança…

E los mèrlos que shiulan en abriu

E los bagans qu’an vacanças en estiu,

Mès l’autun e l’ivern que punten a l’orizont :

Aigas hiutivas de las sasons…

Qu’i a tanben maishants mòments en la vita,

Maisons vueitadas e mòrts mauditas.

Cuan son tristes quauques matins :

Aigas hiutivas de chagrins…

E las mashèiras de plecs que s’cobrishen

E las esquias debat los ans que s’croshishen…

« Aigas hiutivas de las annadas, arrestat’pe !

Per que estar tan pressadas ? »

Mès de la rosa vin ua savor,

Deu so qui s’adròm, ua mervelhosa color…

Apreciam la beutat de l’espaci,

En las aigas hiutivas deu temps qui passa…