Pèire BEDAT
LA BERA LENGA
Au men brèç que l'èi popada,
Que l'èi entenuda per tots parlada,
La bèra lenga deus nòstes ajòus.
Com la lèit de la mair que l'èi popada,
Entà m'adromir que me l'an cantada,
La bèra lenga deus nòstes ajòus.
E puish son passadas las annadas,
Ua auta lenga que'ns an impausada
E que l'èi chic a chic desbrombada
La bèra lenga deus nòstes ajòus.
D'autas annadas enqüèra son passadas
E un bèth jorn que l'èi arretrobada,
Ne l'aví pas sancerament oblidada,
La bèra lenga deus nòstes ajòus.
E adara que la torni parlar,
Que l'escrivi, que la canti,
A d'autes que l'ensenhi
Tà la har arreviscolar.
Qu'es la béra lenga deus nòstes ajòus,
Mes qu'es tanben e enqüèra la nòsta.
Adara qu'èm nosatis los ajòus,
A nos de la har víver, Diu vivòsta !